Οταν οι «μεγάλοι» γίνονται μικρότεροί του!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Ο Μασούντ θα αναπληρώσει το κενό του Μάνταλου. Ο Χατζησαφί θα καλύψει επάξια την αριστερή του Ολυμπιακού. Ο Οικονόμου θα δώσει λύσεις στο κέντρο της άμυνας του Παναθηναϊκού. Σημασία, δηλαδή, έχει ο προορισμός. Ετσι είναι στις περιπτώσεις των μεταγραφών. Το σημείο εκκίνησης, όμως, για αυτόν τον προορισμό; Να θυμίσουμε για τους τρεις είναι κοινό. Ο Πανιώνιος.

Ο Πανιώνιος, ως οργανισμός, ως εταιρία, ως κλαμπ, πολύ περισσότερο ως σύλλογος με τον τρόπο που διαχρονικά αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο σύμφωνα με τη διαδρομή του σε αυτό, ζει για κάτι τέτοιες ημέρες, όπως αυτή η Παρασκευή που πέρασε. Ενας πρώην του να κάνει την πρώτη του προπόνηση με την ΑΕΚ. Ενας άλλος πρώην του να υπογράφει στον Παναθηναϊκό. Ενας τρίτος στον Ολυμπιακό. Ολοι τους την ίδια ημέρα! Ολοι στους τρεις "μεγάλους", που αυτή την ημέρα, όπως πολλές άλλες τέτοιες στο παρελθόν, μοιάζουν να είναι μικρότεροί του.

Το καλοκαίρι του 2016 ο Μπακασέτας στην ΑΕΚ. Τον Ιανουάριο του 2017, πέρυσι τέτοιο καιρό δηλαδή, ο Ανσαριφάρντ στον Ολυμπιακό. Και αμέτρητα παραδείγματα από το παρελθόν, από το παρόν, πιθανότατα και από το μέλλον. Είναι δύσκολο να βρεις ομάδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στις πρώτες δύο κατηγορίες του, που να μην έχει ποδοσφαιριστή που κάποτε, κάπως, με επιτυχία ή όχι, έχει περάσει από τη Νέα Σμύρνη.

Δεν έχει σημασία πώς έφυγαν από εκεί. Με καλό τρόπο, με κακό τρόπο, με δικαστήρια, ως ελεύθεροι, με μεταγραφή, με βρισιές και γιούχα, με αποθέωση και χειροκρότημα, πάντως όταν πια άφησαν την πλατεία για να πάνε σε μια ομάδα από αυτές που λέμε του κέντρου, ήταν πια καλύτεροι ποδοσφαιριστές. Αυτό ανήκει στον Πανιώνιο. Είναι η δική του προσφορά όχι "Big 4", αν όντως πρέπει να λέγονται έτσι.

Είναι πολύ περισσότερο η δική του προσφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές ποδοσφαιριστών. Εχει στείλει ποδοσφαιριστές που μεγάλωσαν την Εθνική μας. Εχει δημιουργήσει ποδοσφαιριστές που βοήθησαν ελληνικούς συλλόγους σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις αφού πλέον μπορεί να βελτιώνει και ξένους παίκτες, όχι μόνο Ελληνες. Είναι, λοιπόν, καιρός αυτή η προσφορά να μετρηθεί και για τον εαυτό του. Πώς; Αυτό είναι "πανιώνιο" θέμα να το κάνει, άλλωστε η πορεία του τα τελευταία χρόνια και περισσότερο το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει, επιβεβαιώνουν ότι έχει βρει τον τρόπο του. Αρκεί να τον διαφυλάξει, με την ευχή να τον τροφοδοτήσει.

Για την ώρα, ο Πανιώνιος, ο Πανιώνιος κόσμος κυρίως, μπορεί περήφανος να βολτάρει στο διαδίκτυο για να δει αφιερώματα για το πόσους παίκτες πήρε από εκείνον η ΑΕΚ. Πόσους ο Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ. Πόσους από εκείνους που δίνουν ποιότητα στην Super League έχει κάνει καλύτερους ποδοσφαιριστές ο Πανιώνιος.

Το ερώτημα τι θα μπορούσε να γίνει αν ο Πανιώνιος τούς κρατούσε όλους αυτούς, είναι άτοπο. Δεν είναι οικονομικό το θέμα, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο τέτοιο. Είναι στη φύση του συλλόγου να βάζει τη σφραγίδα του σε έναν παίκτη και μετά να τον αφήνει, είτε το θέλει είτε όχι τη στιγμή εκείνη, να συνεχίσει τη διαδρομή του. Για τον Πανιώνιο αυτός είναι, ανάμεσα στις πολλές επιτυχίες του και σε όσους έχει κατακτήσει, ο πιο μεγάλος τίτλος του. Και είναι, μεταξύ όλων των άλλων, τίτλος τιμής!